Ahmet Selçuk İlkan 1955 yılında Adana'da doğdu.İlk ve orta öğrenimini ayrı yerde tamamladı.Lise yıllarında yazdığı ve çeşitli sanat dergilerinde yayınlanan şiirleri ile dikkat çekti.1973 yılında yüksek öğrenimini tamamlamak üzere Almanya'nın Berlin şehrine gitti. Berlin Teknik Üniversitesinde Mİmarlık eğitimini sürdürürken bir yandan da sanat çalışmalırana devam etti.

1975 yılında Hayat Dergisi'nin düzenlediği 'Aşk' konulu şiir yarışmasında 'Hatırlar mısın? ' isimli şiiriyle ilk birincilik ödülünü kazandı.

1976 yılında Mimarlık öğrenimini yarım bırakarak Türkiye'ye döndü. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Dili ve Edebiyatı bölümüne girdi ve 1980 yılında mezun oldu.1978 yılında profesyonel olarak şarkı sözü yazarlığına da başlayan İlkan'ın şarkıları o dönemin popüler sanatçıları seslendirdi.İlk şarkıları şunlardır: Ya Seninle Ya Sensiz, Gözler Kalbin Aynasıdır, Ayrılık Kolyesi, Neredesin Ey Talih, Artık Ne Duamsın Ne Bedduam, Bayramın Olsun vs.



Bu güne kadar Türk müzik dünyasının en ünlü bestekâr ve yorumcuları ile çalışan İlkan'ın 1000'in üzerinde eseri bulunmaktadır, bunlardan ilk akla gelen; Islak Mendil, Tahta Masa, Kahır mektubu, Anılar, Bir PazarGünü, Sabahçı Kahvesi, Hatıram olsun, Bir Gülü Sevdim, Ya Seninle Ya Sensiz, Gözler Kalbin Aynasıdır, Sevdalıyım, Eyvah-Çaykarası, Çocukların Günahı Ne, Ben Ne İnsanlar Gördüm, Bana Sor Yalnızlığı, Eskici, Seninle Aşkımız Eski Bir Roman, Bir Cennettir Bu Dünya, Kurşuna Gerek Yok, Selam Olsun, BizimSokaklar, YineBugün Sensiz, Bir Evet Yeter, Seni Sana Emanet Ediyorum, Ya Benimsin Ya Toprağın, Sana Hasret Gideceğim, Liselim, Mastika ve diğerleri...

Ahmet Selçuk İlkan'ın bir başka özelliği Türk müzik dünyasında ilk melodi şiir akımını başlatmış olmasıdır. Mum Işıgında (Ayten) isimli şiir albümü 1982 yılında piyasaya sürüldüğünde yepyeni bir akım ayak seslerini beraberinde getiriyordu.1991 yılında ilk şiir klibini çeken İlkan'ın bu güne kadar yayınlanmış 8 tane şiir albümü bulunuyor.

Mum Işığında (Ayten) 1982, Şiir Gözlüm (Fahriye Abla) 1984, Bak Bir Erkek Ağlıyor 1986, Bir Beyaz Karanfil 1988, O Adam Benim 1990, Seni Arıyorum 1992, Şairler Ağlamaz 1997, Ayrılıkların Şairi (Asi Bir Tutku) 2000, Son Romantik 2002 



Yarın gideceksin
Ayrılığın simsiyah bayrakları sallanıyor saçlarında
Ellerinde kelepçesi yalnızlığın
Kara gömleğini giymiş acılar pusuda
Dudakların vedaya hazır
Bu aşkın son perdesi asılı kirpiklerinde
Ve son darbesi yüreğime inecek son bir sözün
Gözyaşlarına karışık
Buğulu bir allahaısmarladık

Yarın gideceksin
Bulutların mavisi gidecek
Düşlerimin pembesi sönecek
Ve bütün yeşiller bana küsecek biliyorum
Sensizliğin gölgesi vuracak yürüdüğüm her sokağa
Zamansız bir yağmur ıslatacak gözlerimi
Ezberlenmiş şiirler kesmeyecek beni
Şarkılara sığınacağım, sığmasam da hiçbir şarkıya
Ve bir bebek ölüsü yüreğim
Gömülecek hatıralara

Yarın gideceksin
Ve dönmeyeceksin
Ama ben seni soranlara
İyi olduğunu söyleyeceğim
Döneceğini
Oysa
Yepyeni insanlar girecek artık hayatına
Yepyeni adresler
Belki de yepyeni bir sevgili
Ve en acısı
Saçlarında avuçlarında teninde
Artık benim değil hep onun eli

Yarın gideceksin
Zaten dağların dağlara kavuşmasıydı gelişin
İmkansızın ihtilaliydi
Yasağın kıyametiydi
Ve bir martının balığa aşkıydı sevdamız
Çölün denize varmasıydı
Güneşin yıldızları kucaklaması
Ve bugün yaşadığımızsa
İşte aşkın son sayfası

Yarın gideceksin
Son kez ıslanacağım o sağnak bakışlarında
Son kez ısınacak ellerim o buz avuçlarında
Sonra bıraktığın çay bardaklarında dudağını
Kahve fincanlarında parmaklarını
Omzumda saçlarını arayacağım
Ve belki de ilk defa çocuklar gibi ağlayacağım
Göreceksin
Daha ilk adımında
Sen dolu bir kalp duracak
Yerde menekşeler
Gökte yıldızlar kararacak
Ve ikimizden geriye
Sadece
Müebbet bir hasret kalacak…

AHMET SELCUK ILKAN

Milyon Kere Ayten

Ben bir Ayten'dir tutturmuşum oh ne iyi
Ayten'li içkiler içip sarhoş oluyorum ne güzel
Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin
Biraz Ayten sürüyorum güzelleşiyor
Şarkılar söylüyorum
Şiirler yazıyorum Ayten üstüne
Saatim her zaman Ayten'e beş var
Ya da Ayten'i beş geçiyor
Ne yana baksam gördüğüm o
Gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor

Bana sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz
Günlerden Aytenertesidir
Odur gün gün beni yaşatan
Onun kokusu sarmıştır sokakları
Onun gözleridir şafakta gördüğüm
Akşam kızıllığında onun dudakları

Başka kadını övmeyin yanımda gücenirim
Ayten'i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz
Bir kadeh de sizinle içeriz Ayten'li
İki laf ederiz
Onu siz de seversiniz benim gibi
Ama yağma yok Ayten'i size bırakmam
Alın tek kat elbisemi size vereyim
Cebimde bir on liram var
Onu da alın gerekirse
Ben Ayten'i düşünürüm, üşümem
Üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar
Parasızlık da bir şey mi
Ölüm bile kötü değil
Aytensizlik kadar

Ona uğramayan gemiler batsın
Ondan geçmeyen trenler devrilsin
Onu sevmeyen yürek taş kesilsin
Kapansın onu görmeyen gözler
Onu övmeyen diller kurusun
İki kere iki dört elde var Ayten
Bundan böyle dünyada
Aşkın adı Ayten olsun